Weinig mensen komen naar Sitges voor de architectuur of de bezienswaardigheden. Andere plaatsen in Spanje hebben wat dat betreft meer te bieden.
Sitges is bijzonder vanwege de ligging, het micro-klimaat en het samengaan van bevolking, expats en toeristen. Daarbij komt dan de authenticiteit die is behouden en de charmante kleinschalige stadskern met de bebouwing daar omheen. Deze combinatie geeft Sitges die bijzondere sfeer en aantrekkingskracht.
Toch zijn er verschillende mooie straten in het centrum met oude gebouwen of met huizen in de Modernista-stijl, de Catalaanse variant van de Art Nouveau.
Kerk van Sant Bartelomeu en Santa Tecla
Deze kerk is het beeldmerk van Sitges en komt op bijna elke foto van de stad voor. De ligging op een kleine, in zee uitstekende, rots in het centrum van het stadje maakt hem bijzonder. Door de Sitgetanen wordt deze plek ‘La Punta’ genoemd.
Sant Bartomeu en Santa Tecla zijn de stadspatronen van Sitges. De huidige kerk is de derde kerk op deze plaats. De eerste was een romaanse kapel, die in 1322 werd gevolgd door een gotische kerk. De huidige kerk is in 1672 ingewijd is daarna op verschillende momenten verbouwd en aangepast, waaronder een grote uitbreiding in de 19e eeuw. Binnen zijn prachtige barrokke altaren te vinden. De kerk bezit twee torens. De kleine stamt uit 1674. Daarin zit de stadsklok van de stad die in 1868 is geïnstalleerd. Tegelijkertijd is toen ook de grote toren aangepast en verfraaid.
Casc Antic (oude binnenstad)
Het oudste deel van de stad ligt om de kerk. In het Catalaans wordt een oude binnenstad vaak aangeduid als ‘casc antic’. Het centrum van de plaats is tegenwoordig veel groter, maar de oude binnenstad van Sitges is klein en overzichtelijk. Alles ligt op nog geen 200 meter van elkaar. De mooiste straten zijn:
- Carrer d’en Bosc
- Carrer Davellada
- Carrer Fonollar
In dit gedeelte vind je onder andere de kerk, palau/museo Maricel, de oude markthal en het gemeentehuis. De oudste huizen staan in Carrer d’en Bosc, waar onder andere het huis ‘palau del rei moro’ staat (het paleis van de Moorse koning, hoewel hier nooit een koning heeft geresideerd). Dit middeleeuwse huis heeft in de vorige eeuw wel veel restauraties en veranderingen doorstaan.
Kanon
Dit kanon staat naast de kerk en is gericht op de zee. Volgens de legende heeft dit kanon op 27 april 1797, vier op het strand gelegen koopvaardijschepen beschermd tegen een aanval van Engelse piraten met twee fregatten. Na enkele uren kanongeschut, moesten de piraten hun pogingen opgeven. Aldus de begeleidende tekst naast het kanon.
Overigens is het exemplaar dat er nu staat, een kopie die een paar jaar geleden is geplaatst. Het oorspronkelijke kanon gaat naar een museum Door invloed van de zee, was het ijzer behoorlijk aangetast.
Het feit dat dit kanon begin 19e eeuw jarenlang half ingegraven heeft gestaan ter bescherming van een muur langs een weg, zal ook zeker hebben bijgedragen aan die verwering…
Museo en palau Maricel
Museu en palau (museum en paleis) Maricel liggen net achter de kerk, aan een pleintje dat ‘Raco de Calma’ heet. Vroeger was hier het middeleeuwse hospitaal van de stad en stonden er visserhuizen. Die zijn rond de eeuwwisseling in opdracht van Charles Deering verbouwd tot het huidige complex.
Tijdens de verbouwing zijn er verschillende (vaak gotische) elementen en toevoegingen (beelden, raampartijen en portalen) in opgenomen die uit heel Spanje afkomstig zijn. Het complex heeft de middeleeuwse uitstraling dus pas sinds de vorige eeuwwisseling.
Charles Deering
In 1912 begon de Amerikaanse miljonair Charles Deering in samenwerking met de ingenieur Miquel Utrillo i Morlius met de realisering van het Palau Maricel. Hierin wilde hij zijn kunstverzameling veilig stellen. Deering kocht daarvoor de huizen aan beide zijden van de straat.
Na de grondige verbouwing ging hij wonen aan de kant van de zee, in het gebouw met de toren met kantelen (Maricel del Mar). Dit deel is tegenwoordig het museo Maricel.
Het museum is met een bruggetje verbonden met het gebouw aan de overkant (Palau Maricel de Tierra).
Maricel de Tierra
In het ‘Maricel de Tierra, bracht Deering zijn kunstcollectie onder. Achter de monumentale toegang tot dit gebouw bevindt zich een eveneens monumentaal trappenhuis waarmee je in de ‘gouden salon’ en de ‘blauwe salon’ komt.
In het gebouw zijn verschillende (tegel)tableaus, ornamenten en beelden opgenomen. Boven op het dak bevinden zich prachtige terrassen met uitzicht op zee. Het complex wordt nu gebruikt voor presentaties, tentoonstellingen, concerten en recepties.
Vertrek uit Sitges
Na ongeveer 20 jaar in Sitges te hebben doorgebracht, vertrok Deering weer even plotseling als dat hij gekomen was. Hij liet zijn kunstcollectie weer verschepen naar Amerika en de gebouwen bleven leeg achter. De reden van het vertrek is altijd onduidelijk gebleven.
Museo del Cau Ferrat
Het museu Cau Ferrat is een wonderlijk ouderwets museum met de meest uiteenlopende voorwerpen en een aantal belangwekkende schilderijen en kunstobjecten. Daarbij zijn alle tegenwoordige wetten voor collectiepresentatie vakkundig genegeerd.
.Het museum is gevestigd in een oude visserswoning die door de modernistische schilder Santiago Rusiñol (1861 – 1931) werd gerestaureerd en verbouwd en door hem daarna in 1899 als woning en atelier in gebruik is genomen. Meer informatie is te vinden op de pagina ‘Musea‘
El Mercat Vell
Net achter het stadhuis bevindt zich de oude markthal uit 1890 (mercat vell op z’n Catalaans). Deze is tot de jaren 90 van de vorige eeuw in gebruik geweest. Het is het eerste gebouw in Sitges waarin gietijzer is gebruikt voor de constructie. De markt is nu in gebruik als ‘experience’ voor het bekende rum-merk Bacardi (dat zijn wortels heeft in Sitges). In de zijvleugel van het gebouw is de toegang tot het nieuwe museum voor hedendaagse kunst (de Stämpfli collectie).
Ayuntament
Het gemeentehuis (ayuntament) stamt uit 1889 en is opgetrokken in een neo-gotische stijl. Het gebouw kan niet bezichtigd worden..
Het is gemeentehuis is gebouwd op de muren en de funderingen van het middeleeuwse kasteel dat op deze plek heeft gestaan. terug naar boven
Beeld Dr. Robert
Het beeld van Bartemeo Robert is onthuld in 1906.
De maker is Josep Reynés (1850-1926).
Robert was een voorvechter van een meer onafhankelijk Catalunya.
(lees meer in deze blogpost)
L’Escorxador
Het slachthuis (Escorxador in het Catalaans) is gebouwd in 1889 door Gaietà Buigas. In 1991 is het gerenoveerd.
Op dit moment vinden er exposities, congressen en bijeenkomsten plaats.
Ermita de Vinyet
Ermita de Vinyet (kapel van de wijngaard) is een kerk/kloostercomplex in de wijk Terramar, net achter het centrum. Al vanaf de Middeleeuwen wordt hier Maria vereerd in een kapel. De huidige kerk is ontstaan tussen 1727 en 1733. De kerk is geliefd bij de Sitgetanen om te trouwen, mede opdat de kerk intiemer en warmer van interieur is dan de San Bartelomeo i Santa Tecla op ‘La Punta’. Veel vrouwen in Sitges zijn ook vernoemd naar Vinyet. 
Legende van Vinyet
Volgens een legende vond in de 12e eeuw een slaaf hier in de wijngaard (vinyet), een Mariabeeld. De slaaf nam het beeld mee naar huis maar keer op keer keerde het weer terug naar de vindplaats. Daarom is er een kerk gebouwd op de vindplaats van het beeld..Het Mariabeeld staat nu in de kerk.
Burgeroorlog
Tijdens de burgeroorlog in 1936 zijn de meubels en de schilderijen van de kerk in brand geschoten en zijn de klokken omgesmolten tot oorlogsmateriaal. Na 1939 is alles weer gerestaureerd en hersteld.
Ermita de Sant Sebastia
De kapel (ermita) van de Heilige Sebastiaan, is gebouwd in de 19e eeuw (1857-1861). .
De kapel is gewijd aan de Heilige Sebastiaan (beschermheilige tegen epidemieën en plagen) en de Sitgetanen hebben haar dus gebouwd ter bescherming hier tegen. Hoewel er geen schriftelijk bewijs is, zijn er wel aanwijzigingen dat er al in de 13e eeuw op deze plek een kapel was..
De kapel is slechts beperkt geopend. Men kan er trouwen en daarnaast zijn elk jaar enkele vieringen. (tijdens de ‘Novene van Sant Sebastia 19-27 januari; tijdens de Goede week/Pasen en tijdens Allerzielen op 2 november) ’s Avonds is het gebouw vaak mooi verlicht.
Cementiri
De begraafplaats (Cementiri) is een erfenis van de bourgeoisie van Sitges die in de negentiende eeuw zijn fortuin in Amerika had gemaakt. Naast de vele nissen in de muren, zijn er namelijk verschillende mooie mausolea en graftombes te zien. Hieraan hebben vaak bekende kunstenaars uit Catalunya gewerkt. .
De begraafplaats is in 1814 in gebruik genomen. Tot die tijd werden de mensen begraven vóór de kerk op La Punta. De begraafplaats vormt een eenheid met de kapel van Sint Sebastiaan.
Inmiddels kunnen er geen nieuwe graven meer worden bijgekocht, maar er zijn nog wel regelmatig begrafenissen van mensen die in de bestaande familiegraven worden bijgezet. In het noorden van de stad is nu een nieuwe begraafplaats in gebruik genomen.
De organisatie ‘AGIS sitges’ organiseert regelmatig rondleidingen over de begraafplaats.