Iedereen die in Sitges is geweest, heeft het standbeeld van Doctor Robert wel gezien tussen de kerk en het gemeentehuis. Wie was die Dr. Robert dat hij een standbeeld heeft op zo’n prominente plek, waar ook nog eens bijna altijd een bloemetje ligt?

 

Doctor Robert (1842-1902) was een arts uit Mexico.  Zijn complete naam is: Bartomeu Robert i Yarzábal. Zijn ouders hebben hem vernoemd naar zijn grootvader (Bartomeu Robert i Girona). Deze man is in Sitges geboren maar vertrok naar Mexico.

Zoals velen in zijn familie, werd Bartomeo Robert arts. Na een familiebezoek in Catalunya besloot hij definitief terug te keren naar het land van zijn grootouders. Zijn plan was om het medisch onderwijs in Catalunya te hervormen en te moderniseren. Daartoe werd hij, naast arts, ook lector aan de universiteit van Barcelona. Dertig jaar van zijn leven stonden in het teken van de medische wetenschap. Hij raakte bekend vanwege zijn altruïsme: arme mensen die geen behandeling konden betalen, hielp hij gratis of tegen een kleine vergoeding.

Daarnaast werd actief in verschillende commissies en comités op maatschappelijk, cultureel en wetenschappelijk gebied. Via die commissies, raakte hij meer-en-meer betrokken bij de nationalistische beweging in Catalunya, die streefde naar een grotere zelfstandigheid van Catalunya

In de laatste drie jaar van zijn leven werd hij daardoor politiek actief en aan die drie jaar heeft hij ook dit standbeeld te danken.

In 1898 verloor Spanje zijn koloniën in het Caribisch gebied, maar ook de Filipijnen. De grenzen van het Spaanse rijk waren nu teruggedrongen tot het Iberisch Schiereiland. De centrale regering bemoeide zich hierdoor meer met Spanje zelf, en ze besloot daarom om de bestaande de-centrale bevoegdheden van de regio’s te ontnemen en een meer centrale politiek te voeren.

In Catalunya ontstonden daardoor grote protesten. Dr. Robert schreef namens de Catalaanse beweging een brief naar de toenmalige koningin Maria Christina. Hij verzocht daarin om een vergaande decentralisatie van de bevoegdheden zodat Catalunya meer zichzelf kon besturen.

Door al zijn activiteiten op Altruïstisch en politek gebied, werd hij in 1899 benoemd tot burgemeester van Barcelona. Zijn burgemeesterschap zou slechts 7 maanden duren.

Als gevolg van het verlies van de kolonieën, verloor de Spaanse schatkist ook veel inkomsten. De regering besloot daarom om de belastingen in de regio’s van Spanje te verhogen. Burgemeester Robert was hier woest over en hij riep burgers, bedrijven en instellingen in Barcelona op te weigeren om belasting te betalen. Deze actie staat bekend als ‘’ el tancament de caixes” ofwel ‘Het sluiten van de kas’. De spanningen met de regering liepen steeds verder op, waarbij Robert zich bleef verzetten tegen alle maatregelen. Dit resulteerde in zijn aftreden in oktober van datzelfde jaar. Hij vond dat de ‘waardigheid van het burgerschap’ teveel werd aangetast.

Dr. Robert

Zijn aftreden bracht groot enthousiasme bij de bevolking teweeg. Het bracht hem ook tot de kern van de Catalaans nationalistische beweging. In 1901 werd hij gekozen tot parlementslid voor de partij:  Lliga Regionalista. (de Regionale Liga).

Een paar dagen later sprak hij zijn eerste speech in het Spaanse Parlement. Hij verwachte er niet veel van en de overige parlementariërs stonden zeer sceptisch tegenover deze, in hun ogen, ‘seperatista’.

Maar door zijn ervaring als lector was Robert een begenadigd spreker. Hierdoor, en mede door zijn didactische vaardigheden, won hij het respect van het parlement. Met zijn optreden normaliseerde hij het beeld dat de parlementariërs hadden van de leden van de Nationalistische beweging.

Toch bleven de spanningen in het parlement. In de maanden daarna verkondigde Robert in het parlement als een van de eersten in de 20^ste eeuw het model van een grote regeringsbevoegdheid voor Catalunya. Hij sprak daar de woorden: “In Catalunya regeren we ons zelf!”.

Op 10 april 1902 overleed Robert aan een hartaanval en kwam er een plotsklaps einde aan zijn politieke carrière.

Er wordt van Robert ook vaak beweerd dat hij een van de eerste aanjagers van het toerisme in Sitges was omdat hij patiënten met een kwakkelende gezondheid aanraadde om een tijdje in Sitges te verblijven om daar te profiteren van de stranden en de zee.

Tijdens La Diade (de nationale feestdag van Catalunya) zijn er altijd bijeenkomsten bij het monument. Robert wordt als een van de voorvechters gezien voor een onafhankelijjker Catalunya, hoewel hij nooit tot volledige onafhankelijkheid opriep.

Naast dit monument in Sitges, staat er ook een enorm monument voor hem op placa Tetuan in Barcelona. Dat monument stond daar eerst voor de universiteit, maar moest op last van Franco worden vernietigd. De toenmalige burgemeester van Barcelona sloeg het monument echter op en na de dood van Franco in 1975 werd het weer opgebouwd. Verkeerstechnisch was het niet meer mogelijk om het monument opnieuw voor de universiteit neer te zetten, vandaar dat het nu op Placa Tetuan staat.